De programmatie zit snor bij @Juka’s. Na BJ Scott kregen ze nu 90ies icoon Brendan Croker over de vloer.
Ik moet zeggen dat ik goed uit mijn ogen diende te kijken om de man zelf te herkennen. Jezus, wat is dat een ouwe vent geworden zeg. (Hoewel, hij zal dat misschien van mij ook hebben gedacht). Ikzelf had hem in zijn glorie periode (remember The 5 o’ Clock Shadows, The Serious Offenders of nog The Nothing Hillbillies) al tweemaal in Hamme gezien. Steeds zonder band en die ene keer zelfs samen met Dave Kelly van The Blues Band. Telkenmale waren dit memorabele concerten geweest.

Toen Brendan op het kleine podium stapte lichtte hij eerst het doel van zijn concert toe aan de kleine schare die-hards die waren komen opdagen. (Jammer was dat, niet van die uitleg natuurlijk maar wel dat er zo weinig volk was komen opdagen.)
Onmiddellijk viel de “poppie” (bij ons beter gekend als klaproos) op die hij op de revers van zijn jeansjasje geprikt had. Iedereen heeft dat wel al eens gezien, in de periode van 11 november, is dit de manier om de Britten in ons land te herkennen, een soort ode aan het einde van WOI.

De man is lid van het “British Legion” een organisatie die zich inzet voor de Britse oorlogsveteranen en ervoor zorgt dat de financiële middelen er zijn om ze minstens één maal per jaar naar Ieper te krijgen. Dit doen ze door de verkoop van deze overbekende “poppies” maar ook door een songbook met 40 songs te verkopen. Allemaal protest of anti-oorlogsliederen. Het was nu net deze songbook die Brendan Croker ons kwam voorstellen.
Heel het optreden lang zou de humor van de man sterk contrasteren met de teksten van zijn gebracht liedjes. Het fijne was, dat de songs werden uitgepikt door de aanwezigen. Iedereen mocht een nummer tussen 1 en 40 uitkiezen, een soort song lotto dus. En op eenvoudig verzoek werd het gekozen nummer gebracht.

De eerste songs waren dan ook heel toepasselijk en recent met ‘Bomb Iraq’ en ‘Can U Spare A Dime’ , voor de rest zouden we Brendan’s teletijdmachine instappen voor een greep uit wat ooit de bekendste protestsongs ter wereld waren. Om u even een gedacht te geven wil ik toch een kleine opsomming maken: Bruce Coburn’s ‘If I Was A Rocket ‘Launcher’, ‘This Land Is Your Land’ van Woody Guthrie, het wondermooie ‘Dark As A Dugeon van Merle Travis, prachtig acapella werk bij ‘Down By The Riverside’, een heel aparte versie van Jimmy Reeds ‘Big Boss Man’, ‘Mercedes Benz’ van de grote Janis Joplin, het aparte ‘Rednecks’ van Randy Newman en natuurlijk veel werk van de Keizer van de protest songs Bob Dylan. (Hard Rain Gonna Fall’, ‘Blowing In The Wing’ en ‘The Universal Soldier’. Ere aan wie ere toekomt, hij speelde ook een nummer van zichzelf met name ‘My Government’.

Brendan Croker is misschien een pak ouder geworden maar noch zijn gitaarspel noch zijn stem hebben ingeboet aan kwaliteit, wel integendeel. Ze zeggen vaak dat wijn beter wordt met het ouder worden en dat was nu eens het geval zie. Leuk optreden , vol met nostalgie en een aanrader voor iedereen.

Marcel